・Homemade cottage cheese ・

I will have my MBA reunion on Saturday, thus I plan to make lemon cheese pie.
But first, I have to prepare the most important ingredient, "COTTAGE CHEESE".

I have made ・ homemade creamcheese ・ before and it has the same mean.
The differ is how you choose milk. If it is full cream, you will have creamcheese at the end. But if you want cottage cheese like me, you have to select the low fat one.

So, shall we?

(Please be apologized about my untidy kitchen and unfocused pictures, I'm in a snobberry of my new iPhone app ;b)

・ Put 1 litre of low fat milk into the pot over low heat.

・ Heating until you got 60・C milk.


・ Pouring yogurt (about 150 ml.) into the milk.


・ Close the lid and leave it for night, I leave it in the oven.

Morning after, you will see that the texture is more thick. Now you got ・ homemade yogurt ・.
I reserve about 150 ml (Heard that it is good for constipated people).

Then, follow me to the next step.

・ Find a bowl, put a sieve on it and cover with a piece of fabric.

・ Pouring yogurt into to sieve and leave it for a night in the fridge.

This is where I am now. My cottage cheese will be ready this night. I'll update since it is finished. Keep your fingers cross for me. :b

Now I'm back. Let's see what I got.

285 grams cottage cheese. Yeah!!
Plus a lot of clear yellow liquid called "WHEY". You also drink it for the better excretion, too.

ฺีBut the bad news is, I need 450 grams of cottage cheese. That means I still need 165 grams more and I don't have enough time to do it. So.. I guess I have to find new recipe.

Anyway, I hope you enjoy making your own cottage cheese.
Actually I don't think it is much cheeper than in the supermarket. (About 0.06 Baht per gram cheaper ;b)
but you can assure the cleanliness - or you can say "dirtiness" if you talk about my kitchen. haha..
And above all I think you can be proud. :)

・จุดอ่อนจากการที่ไว้ใจ ・

ช่วงนี้ก็มีเหตุให้ต้องไปโรงพยาบาลสัตว์เกษตรอยู่บ่อยๆ
ล่าสุดนี้เพราะว่าต้องพาบูบูไปหาหมอ
บูโดนรถชนเมื่อประมาณต้นเดือน พ่อกับพี่เมธ์พาไปส่งคลินิคร้านประจำ
หมอบอกว่าไม่เป็นอะไร ไม่มีส่วนไหนแตกหัก ฉีดยาแก้ปวด แล้วก็ยาอักเสบให้
Admit ที่ร้านหมอ 1 อาทิตย์ เดี๋ยวก็กลับมาลั้นลาได้เหมือนเดิม

แต่กลับมาอยู่บ้านได้อาทิตย์กว่าๆ บูก็ยังดูซึมเศร้าเหงาหงอย
แถมยังมีลักษณะของหมาเป๋อีกต่างหาก
เลยคิดว่าไม่ได้การแล้ว ไปโรงพยาบาลสัตว์ดีกว่า

วันนี้ไปสาย ถึงโรงพยาบาล 9 โมง เลยได้คิวตั้ง 120 เลยได้ตรวจซะบ่าย 2 ระหว่างนั้นก็พาบูไปเดินเล่น

แรกๆก็ยังร่าเริงดี

เจอเพื่อนมากมาย (แล้วทำไมถ่ายมาแค่ไซบีเรียนตัวเดียวล่ะยะ)

เดินไปเดินมาจนกระทั่งหมดแรง

ในที่สุดก็ได้ตรวจตอนบ่าย 2 โมง หมอให้ไป x-ray ผลปรากฏว่า..

"กระดูกหัก"

(เอ่อ.. จริงๆต้องเรียกว่ากระดูกแตกถึงจะถูก)

ฮ้า... เป็นไปได้ยังง้ายยยย...
ก็ไหนหมอคลินิกบอกว่าสบายบรื๋อสะดือโบ๋ไม่แตกไม่หักไงล่า..

แต่ความจริงก็คือความจริง T . T
เรากับพ่อก็เลยต้องย้ายตัวเองไปรอปรึกษาหมอหน้าห้องศัลยกรรม
หมอเห็นบูปั๊บ ถามปุ๊บว่า

"เนี่ยเหรอคะ ที่โดนรถชน ทำไมเดินใหญ่เลย?"
แถมยังกระโดดลงมาจากเตียงอีกต่างหาก (กล้ามากนะแก ถ้ากระดูกหักซ้ำ ชั้นจะสมน้ำหน้าให้)

ผลจากการปรึกษา หมอให้ยาสร้างกระดูกอ่อนและ calcium มากิน และให้จำกัดบริเวณ
ซึ่งมันจะไม่เป็นปกติเหมือนเดิมแน่นอน
เดือนหน้าให้มา x-ray ใหม่ แล้วหมอจะดูอีกทีว่าต้องผ่าตัดมั้ย

ออกมาจากห้องศัลยกรรมแบบงงๆ ยิ่งเห็นใบเสร็จรับเงินยิ่งมึนๆ เจอค่ายาสร้างกระดูกอ่อนเข้าไป (ฮ่า..)
เสร็จจากโรงพยาบาลเกือบ 5 โมง เหนื่อยสุด บูยังมีหน้ามาบังแอร์ในรถอีก

หลังจากเหตุการณ์นี้ ก็เลยมาคิดว่า ถ้าบูมาที่โรงพยาบาลสัตว์เลย ก็ไม่ต้องเจอหมอมั่ว แล้วอาจจะไม่ต้องเป็นหมาเป๋แบบนี้ไปตลอดก็ได้
ฮือ.. เค้าขอโทษนะบู