・จุดอ่อนจากการที่ไว้ใจ ・

ช่วงนี้ก็มีเหตุให้ต้องไปโรงพยาบาลสัตว์เกษตรอยู่บ่อยๆ
ล่าสุดนี้เพราะว่าต้องพาบูบูไปหาหมอ
บูโดนรถชนเมื่อประมาณต้นเดือน พ่อกับพี่เมธ์พาไปส่งคลินิคร้านประจำ
หมอบอกว่าไม่เป็นอะไร ไม่มีส่วนไหนแตกหัก ฉีดยาแก้ปวด แล้วก็ยาอักเสบให้
Admit ที่ร้านหมอ 1 อาทิตย์ เดี๋ยวก็กลับมาลั้นลาได้เหมือนเดิม

แต่กลับมาอยู่บ้านได้อาทิตย์กว่าๆ บูก็ยังดูซึมเศร้าเหงาหงอย
แถมยังมีลักษณะของหมาเป๋อีกต่างหาก
เลยคิดว่าไม่ได้การแล้ว ไปโรงพยาบาลสัตว์ดีกว่า

วันนี้ไปสาย ถึงโรงพยาบาล 9 โมง เลยได้คิวตั้ง 120 เลยได้ตรวจซะบ่าย 2 ระหว่างนั้นก็พาบูไปเดินเล่น

แรกๆก็ยังร่าเริงดี

เจอเพื่อนมากมาย (แล้วทำไมถ่ายมาแค่ไซบีเรียนตัวเดียวล่ะยะ)

เดินไปเดินมาจนกระทั่งหมดแรง

ในที่สุดก็ได้ตรวจตอนบ่าย 2 โมง หมอให้ไป x-ray ผลปรากฏว่า..

"กระดูกหัก"

(เอ่อ.. จริงๆต้องเรียกว่ากระดูกแตกถึงจะถูก)

ฮ้า... เป็นไปได้ยังง้ายยยย...
ก็ไหนหมอคลินิกบอกว่าสบายบรื๋อสะดือโบ๋ไม่แตกไม่หักไงล่า..

แต่ความจริงก็คือความจริง T . T
เรากับพ่อก็เลยต้องย้ายตัวเองไปรอปรึกษาหมอหน้าห้องศัลยกรรม
หมอเห็นบูปั๊บ ถามปุ๊บว่า

"เนี่ยเหรอคะ ที่โดนรถชน ทำไมเดินใหญ่เลย?"
แถมยังกระโดดลงมาจากเตียงอีกต่างหาก (กล้ามากนะแก ถ้ากระดูกหักซ้ำ ชั้นจะสมน้ำหน้าให้)

ผลจากการปรึกษา หมอให้ยาสร้างกระดูกอ่อนและ calcium มากิน และให้จำกัดบริเวณ
ซึ่งมันจะไม่เป็นปกติเหมือนเดิมแน่นอน
เดือนหน้าให้มา x-ray ใหม่ แล้วหมอจะดูอีกทีว่าต้องผ่าตัดมั้ย

ออกมาจากห้องศัลยกรรมแบบงงๆ ยิ่งเห็นใบเสร็จรับเงินยิ่งมึนๆ เจอค่ายาสร้างกระดูกอ่อนเข้าไป (ฮ่า..)
เสร็จจากโรงพยาบาลเกือบ 5 โมง เหนื่อยสุด บูยังมีหน้ามาบังแอร์ในรถอีก

หลังจากเหตุการณ์นี้ ก็เลยมาคิดว่า ถ้าบูมาที่โรงพยาบาลสัตว์เลย ก็ไม่ต้องเจอหมอมั่ว แล้วอาจจะไม่ต้องเป็นหมาเป๋แบบนี้ไปตลอดก็ได้
ฮือ.. เค้าขอโทษนะบู